Aktualności

W tym roku po raz pierwszy odbyły się w Lubecku dożynki diecezjalne. Dotąd diecezjalne dożynki organizowane były w sanktuarium Matki Bożej Pokornej w Rudach. Eucharystii,która rozpoczęła się o godzinie15.00 przewodniczył bp Andrzej Iwanecki wraz z księdzem Tomaszem Hajokiem proboszczem parafii w Lubecku, oraz księdzem Rafałem Wyleżoł proboszczem parafii w Lisowicach. Ks. Tomasz Hajok, proboszcz parafii w Lubecku, niedawno został ustanowiony diecezjalnym duszpasterzem rolników, chciałby żeby dożynki diecezjalne co roku odbywały się w innym miejscu, gdzie żyją i pracują rolnicy. Po Mszy św. oraz nabożeństwie do Matki Bożej, wszyscy uczestnicy korowodem przeszli do skansenu, gdzie była prezentacja koron. Tam też zaprezentowany został program artystyczny z poczęstunkiem, oraz koncert orkiestry z Sośnicowic i pokaz dawnej pracy rolniczej w wykonaniu załogi lubeckiego skansenu.

Kampania jest to inicjatywą oddolną zainicjowaną przez kilku rzeczników prasowych ze struktur Kościoła Katolickiego w Polsce. Celem kampanii jest zwiększenie świadomości na temat obecności religii w polskich szkołach oraz znaczeniu jej nauczania. Zachęcamy do zapoznania się z infografiką oraz wywiadem z czynną zawodowo katechetką, który omawia znaczenie nauczania religii w szkołach, drogę zawodową każdego katechety oraz komentarz do planów rządowych.

 Dożynki to piękna tradycja podziękowania Bogu za zebrane plony i trud rolniczy związany z codzienną, ciężką pracą na roli. Dożynki to jeden z najpiękniejszych dni w roku każdego rolnika. To radość, wytchnienie i odpoczynek po ciężkiej, całorocznej pracy. W dniu 8 września 2024 r. sołectwo Lisowice było gospodarzem Święta Plonów – Dożynek Parafialno - Sołeckich. Uroczystość rozpoczęła Msza Święta Dziękczynna, którą odprawił proboszcz naszej Parafii – ks. Rafał Wyleżoł. Podczas nabożeństwa pobłogosławiono chleb przyniesiony przez starostów dożynek i okazały wieniec wypleciony z tegorocznych zbóż. Starostami dożynek byli Państwo Hania i Joachim Kokot. „Ten bochen chleba przyniesiony z tegorocznych plonów jest symbolem urodzaju, dostatku i szacunku dla drugiego człowieka. Szacunku dla rolnika i jego ciężkiej pracy, która w obliczu kaprysów pogody zasługuje na szczególną wdzięczność. To dzięki pracy rolników na nasze stoły trafia polski chleb. Chleb, który jest trwale zakorzeniony w naszej tradycji, w naszej gościnności i potrzebie dzielenia się z innymi – powiedział nasz Proboszcz. Dalej ks. Proboszcz mówił, że gdybyśmy mieli bardzo wiele pieniędzy, a rolnik nie miałby możliwości zebrać plonów ze względu na różne anomalie pogody to nie było by możliwości kupienia go. O tym jak wielki szacunek Polacy mają do chleba pisał Cyprian Kamil Norwid :

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba

Podnoszą z ziemi przez uszanowanie

Dla darów Nieba

Tęskno mi, Panie.

Diecezjalna Gliwicka Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę to niezwykłe wydarzenie, które jednoczy setki pielgrzymów z różnych parafii naszej diecezji. Ta wspólna podróż duchowa umacnia więzi społeczności wiernych i prowadzi nas ku spotkaniu z Matką Bożą Jasnogórską. To także niezapomniane chwile modlitwy, refleksji i wzajemnego wsparcia. 16 sierpnia 2024 roku po mszy świętej z Sanktuarium Matki Bożej Lubeckiej wyruszyła grupa szara,która dołączyła w Boronowie do pozostałych grup. Naszą parafię św. Jana Nepomucena na pielgrzymim szlaku reprezentowało 15 osób. Cieszymy się, że także nasza parafia była reprezentowana na pielgrzymim szlaku. Bp Sławomir Oder po raz pierwszy jako pasterz diecezji gliwickiej przewodniczył Eucharystii na zakończenie pieszej pielgrzymki na Jasną Górę. Uczestniczyło w niej 961 osób. Najstarszy pielgrzym, Tadeusz, miał 76 lat, najmłodsza, Judyta, pół roku. Zdjęcia zamieszczone na naszej stronie ( a jest ich tylko mała cząstka) zostały wykonane przez Panią Anię Knopik, która uczestniczyła w tej pielgrzymce. Dwa ogromne albumy ze zdjęciami możemy zobaczyć na jej profilu na fejsie. Dziękujemy, że mogliśmy skorzystać z tych zdjęć.

15 sierpnia w Polsce obchodzimy Święto Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Na Uroczystość Odpustową ku czci Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny do Sanktuarium Matki Bożej Lubeckiej zmierzają pielgrzymi z całego powiatu lublinieckiego. Wśród pielgrzymów możemy spotkać wielu mieszkańców naszej Parafii. Wniebowzięcie NMP to jedno z najstarszych świąt maryjnych w Kościele katolickim. Jest one przedmiotem dogmatu Kościoła katolickiego, ogłoszonego przez papieża Piusa XI - 1 listopada 1950 roku w konstytucji apostolskiej.Sumie odpustowej o godzinie 11:00 przewodniczył biskup ordynariusz Sławomir Oder.

Po przyjeździe do Sanktuarium przywitał nas Proboszcz Ks. Sebastian Śliwiński i wraz z naszym Proboszczem przybliżyli nam historię powstania Bazyliki. Później wspólnie uczestniczyliśmy w mszy Świętej, którą celebrował nasz Proboszcz w kaplicy ku czci NMP. Po mszy świętej Pan Grzegorz Tomasik oprowadził nas po muzeum, gdzie jest mnóstwo eksponatów związanych z historią tego miejsca. Więcej na temat powstania  bazyliki  i jej  histori  znajdziemy na stronie https://rudy-parafia.pl/historia.

Pielgrzymkowe świętowanie rozpoczęła Msza św. pod przewodnictwem biskupa Wiesława Śmigla, oraz biskupa diecezjalnego Sławomira Odera i biskupa pomocniczego Andrzeja Iwaneckiego o godz. 11.00, w rudzkiej bazylice.W celebrację włączony został obrzęd wprowadzenia relikwii bł. Carla Acutisa, jednego z patronów Kongresu Eucharystycznego. Po zakończonej Mszy świętej zaproszono wszystkich na festyn rodzinny. Poczęstunek dla wszystkich uczestników, gry, zabawy, dmuchane zjeżdżalnie dla dzieci, koncert orkiestry wojskowej, stoiska Wojska Polskiego, stoisko medyczne (fantomy do nauki pierwszej pomocy). Naszą Parafię reprezentowały Panie w śląskich strojach ludowych.

W Oktawie Bożego Ciała przypada dzień naszej parafialnej, corocznej pieszej pielgrzymki do macierzystego kościoła - Sanktuarium w Lubecku. Wzięliśmy tam udział w nieszporach o godz. 15:00. 

45 lat temu, 2 czerwca 1979 r. Jan Paweł II rozpoczął pierwsza pielgrzymkę do ojczyzny pod hasłem "Gaude Mater Polonia" (Raduj się, Matko Polsko). W ciągu ośmiu dni, do 10 czerwca papież odwiedził Warszawę, Gniezno, Częstochowę, Kalwarię Zebrzydowską, Wadowice, Kraków i były niemiecki obóz koncentracyjny Auschwitz. Najbardziej doniosłym wydarzeniem okazała się po latach msza święta na pl. Zwycięstwa (obecnie Piłsudskiego). Wzięło w niej udział ok. 150–170 tys. osób. Z ust Jana Pawła II padły wówczas historyczne, powtarzane przez kolejne dekady słowa: "Wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież. Wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze Ziemi!... Tej Ziemi!". Na placu Zwycięstwa papież nawiązał także do dramatu, jaki rozegrał się w stolicy 35 lat wcześniej - podczas Powstania Warszawskiego. Zaznaczył, że "nie sposób zrozumieć tego miasta - Warszawy, stolicy Polski, która w roku 1944 zdecydowała się na nierówną walkę z najeźdźcą, na walkę, w której została opuszczona przez sprzymierzone potęgi, na walkę, w której legła pod własnymi gruzami, jeśli się nie pamięta, że pod tymi samymi gruzami legł również Chrystus-Zbawiciel ze swoim krzyżem sprzed kościoła na Krakowskim Przedmieściu". I dodał: "nie sposób zrozumieć dziejów Polski od Stanisława na Skałce do Maksymiliana Kolbe w Oświęcimiu, jeśli się nie przyłoży do nich tego jeszcze jednego i tego podstawowego kryterium, któremu na imię Jezus Chrystus". Jan Paweł II nawiązał także do symboliki stojącego w pobliżu Grobu Nieznanego Żołnierza. Zaznaczył, że polski żołnierz, "padając na wielu miejscach Europy i świata, przemawiał swoją śmiercią, że nie może być Europy sprawiedliwej bez Polski niepodległej na jej mapie".

Boże Ciało, przypadające w czwartek, to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu. Głównym punktem obchodów jest procesja eucharystyczna ulicami miast i wiosek. Uczestnictwo w procesji - to publiczna manifestacja wiary. Papież Jan XXII w 1317 r. ustanowił uroczystość Bożego Ciała dla całego Kościoła, a jego termin wyznaczył na czwartek w oktawie Zesłania Ducha Świętego, a więc jest to święto ruchome wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy i 10 dni po Zesłaniu Ducha Świętego.

Patron Pragi, szczerej spowiedzi, dobrej sławy, orędowników podczas powodzi - 

Kim był św. Jan Nepomucen? Dwie historie, jedno zakończenie.

Dzisiaj obchodzimy uroczystość Zesłania Ducha Św. a my przeżywamy uroczystość odpustową ku czci patrona naszego kościoła św. Jana Nepomucena Sumie odpustowej o g. 11:30, przewodniczy i Słowo Boże wygłosi ks. prob. Marcin Wojtczak, były wikary z Lubecka, dziś prob. z Sanktuarium Macierzyństwa MB w Zbrosławicach.

Zanim św. Nepomucen został świętym, był zwykłym można by powiedzieć duchownym. W wieku dwudziestu lat przyjął kapłańskie święcenia i został proboszczem w jednym z praskich kościołów. Ten na pozór jednak zwykły kapłan, dostał niezbyt zwyczajne zadanie – został mianowicie spowiednikiem żony króla Wacława IV Lanckorońskiego, Zofii Bawarskiej. To stanowisko zamiast zaszczytów, przyniosło mu jednak śmierć. Jednak wersji o tym, dlaczego zginął święty Jan Nepomucen mamy więcej niż jedną. Według pierwszej, król zażądał od ks. Jana Nepomucena, aby wyjawił grzechy żony Zofii. Św. ks. Jan Nepomucen nie chciał zdradzić tajemnicy spowiedzi i tym samym popadł w niełaskę władcy. Druga wersja głosiła natomiast, że Wacław pałał niechęcią do Rzymu i chciał mieć wpływ na obsadzanie biskupich stanowisk w Kościele. Gdy zmarł opat klasztoru w Kladrubach, postanowił osadzić tam swojego kandydata. Było to niezgodne z prawem kościelnym, więc ks. Jan Nepomucen musiał zareagować i zatwierdził opata wybranego przez zakonników. Istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że obie okoliczności były prawdziwe! I obie doprowadziły do furii króla i męczeńskiej śmierci ks. Jana. Św. Jan Nepomucen był torturowany na różne sposoby: palono go żywcem, kłuto jego ciało, bito, kopano, a w końcu wyrwano kleszczami język. Następnie ciało z przyczepionymi do szyi kamieniami zrzucono z mostu Karola do rzeki Wełtawy. Zwłoki znaleziono dopiero po kilkunastu dniach i pochowano, a duchowny doczekał się kanonizacji cztery wieki później przez papieża Benedykta XIII.

Dyrektorzy Wydziałów Katechetycznych diecezji w Polsce obecni na konferencji pod kierownictwem Księdza Biskupa Wojciecha Osiala, Przewodniczącego Komisji Wychowania Katolickiego KEP, wyrażają stanowczy sprzeciw wobec działań Ministerstwa Edukacji Narodowej dotyczących szkolnych lekcji religii. Działania te układają się w pakiet zmian, które są jawną dyskryminacją dzieci i młodzieży uczestniczących w szkolnych lekcjach religii, ich rodziców oraz nauczycieli religii. Dyrektorzy podkreślają, że wszelkie zmiany winny dokonywać się zawsze zgodnie z obowiązującym prawem, na drodze wzajemnego dialogu i w porozumieniu z wszystkimi Kościołami i związkami wyznaniowymi. Konieczne jest zawsze wypracowanie porozumienia strony rządowej z władzami Kościoła i związków wyznaniowych. Wynika to z zapisów w Ustawie o systemie oświaty, Konstytucji RP oraz Konkordatu. Jedynie na drodze dialogu i współpracy można właściwie troszczyć się o rozwój młodych pokoleń Polek i Polaków.

1. Formą nierówności i niesprawiedliwego traktowania uczniów i nauczycieli religii jest wprowadzana przez Ministerstwo możliwość zwiększania grup poprzez łączenie uczniów z różnych klas i poziomów edukacyjnych: do 25 osób w klasach I-III i do 30 osób w klasach IV-VIII szkół podstawowych oraz w szkołach ponadpodstawowych. Nauczanie religii w grupach większych niż w przypadku innych lekcji ma charakter dyskryminacji i nie jest podyktowane dobrem ucznia. Ministerstwo planuje łączenie klas w grupy także bez uwzględniania wieku dzieci. Sytuacja, w której uczniowie z klas IV szkoły podstawowej znajdą się na jednej lekcji z uczniami klas VIII jest sprzeczna z wszelkimi zasadami psychologicznymi, pedagogicznymi i dydaktycznymi. Narusza to prawa ucznia, godność dziecka oraz krzywdzi je w procesie edukacji.

2. Ministerstwo, pomimo licznych głosów sprzeciwu, bez żadnego porozumienia z Kościołem, podjęło decyzję, że ocena z religii od 1 września 2024 r. nie będzie wliczana do średniej ocen. W sposób rażący godzi to w podstawowe zasady dydaktyczne. Dziecko nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego jego wysiłek na lekcjach religii nie jest doceniony w ten sam sposób, jak w przypadku innych przedmiotów.

3. Zapowiadane przez Ministerstwo umieszczanie lekcji religii jedynie na początku i na końcu zajęć jest formą dyskryminacji, segregacji i nietolerancji wobec osób wierzących. Jest to krzywdzące wobec uczniów i ich rodziców. Godzi również w podstawowe prawa nauczycieli religii, określone m.in. w Karcie Nauczyciela.

4. Dyrektorzy wyrażają sprzeciw wobec planów zmniejszenia ilości lekcji religii do jednej tygodniowo.

Nauczyciele religii aktywnie uczestniczą w realizacji szkolnych programów profilaktyczno-wychowawczych na wszystkich płaszczyznach w społeczności szkolnej. Uczą miłości bliźniego, wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, dialogu, tolerancji, szacunku. Kształtują postawy proekologiczne, społeczne, dotyczące zdrowia fizycznego i psychicznego. Troska nauczycieli religii o rozwój emocjonalny, społeczny i duchowy przekłada się na kondycję psychofizyczną uczniów.

Organizacja lekcji religii w przestrzeni szkolnej jest wypełnieniem konstytucyjnego prawa rodziców do wychowania i nauczania religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami (art. 53, ust. 3 Konstytucji). Jest też dla rodziców ułatwieniem, gdyż często zapracowani, z wielką trudnością doprowadzaliby dzieci na zajęcia przy parafii.

Wprowadzanie zmian w organizacji lekcji religii w szkole odbywa się do tej pory bez wymaganego przez prawo porozumienia Ministerstwa ze stroną kościelną. Państwo demokratyczne powinno respektować prawa wszystkich obywateli – zarówno wierzących, jak i niewierzących.

Osoby odpowiedzialne za katechizację i szkolne nauczanie religii w Polsce proszą Rodziców i wszystkich ludzi dobrej woli o aktywne włączenie się w obronę obecności lekcji religii w polskiej szkole. Wysyłajmy do Ministerstwa nasz sprzeciw w tej sprawie na adres: kancelaria@men.gov.pl.

Dyrektorzy Wydziałów Katechetycznych

Stegna, 23 maja 2024 r.